شیوع اختلالات مینایی دندان های شیری در کودکان نارس

مقدمه: نوزادان نارس، مستعد مشکلات پزشکی جدی در هنگام نوزادی می باشند که ممکن است روی تکامل بافت های مختلف دهانی مؤثر باشد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع اختلالات مینایی در دندان های شیری در بچه هایی که به طور ترم و نارس به دنیا آمده در شهر کرمان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه هم گروهی، اختلالات مینایی (هیپوپلازی و اوپاسیتی مینایی) در 137 کودک (90 کودک ترم و 47 کودک نارس) تعیین گردید. در ضمن اطلاعاتی در مورد وزن نوزاد، مشکلات سیستمیک و مصرف دارو در کودک و مادر هنگام بارداری و مشکلات حین زایمان جمع آوری شد. اطلاعات به دست آمده با تست مجذور کای مورد ارزیابی آماری قرار گرفت. یافته ها: شیوع اختلالات مینایی در کل در این کودکان 5/27 درصد، هیپوپلازی به تنهایی 9/14 درصد و اوپاسیتی به تنهایی 9/14 درصد بود. هیپوپلازی مینایی در دندان های سانترال بالا 9/14 درصد و در مولرهای پایین 6/10 درصد مشاهده شد. شیوع هیپوپلازی مینایی و اوپاسیتی در کودکان نارس بیشتر بود ولی نتایج آزمون مجذور کای این تفاوت را معنی دار محاسبه نکرد. تولد با اندام تحتانی، سندرم زجر تنفسی و هیپوکسی در هنگام زایمان در کودکان نارس شیوع بیشتری را نسبت به کودکان ترم نشان داد (0001/0 = p value). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع اختلالات مینایی در کودکان نارس در مقایسه با کودکانی که ترم به دنیا آمده اند، تفاوت معنی داری ندارد.